Yeter artık, ben kendimden bıktım

Gözlerim yoluna baka baka kör oldu,
Seni bekleye bekleye gençliğim bitti.
Senin geleceğin yok, hayat bana zindan,
Yeter artık, ben kendimden bıktım.
Bu ayrılığa gücüm kalmadı.
Seni düşündüğümde, hayallere dalıyorum,
Biliyor musun? Sana kavuşmak için, ne yapıyorum?
Küllükte yanan bir cigara dumanı gibi uçuyorum,
Yeter artık, ben kendimden bıktım.
Dön desem dönmezsin, şiir gözlüm,
İnadına kapılmayan, yine özüm,
Bu inadından vazgeçmeyen, yine gönlüm,
Yeter artık, ben kendimden bıktım.
Şu esen rüzgâra, ne demeli,
Bazen beni ıssız adalar götürüyor.
Bazen ise kimsesiz sokaklara sürüklüyor,
Yeter artık, ben kendimden bıktım.
Başımda geçen martılar kafamı kemiriyor,
Bu zalim kader, bana düşman kesiliyor,
Giden gidiyor, bu hayattan kurtuluyor,
Yeter artık, ben kendimden bıktım.