Ne günahım vardı ki gittin?
Bunun için kendimle kavgam var.
Ahımı aldın da gittin,
İçimdeki senle kavgam var.
Meleğim yeter artık, yeter bu işkence!
Ya sen gel, ya ölüm meleğimi gönder!
Kimseler görmesin diye
İçime akıttığım gözyaşlarım,
Deniz, derya olmuş yüreğimde.
Hal kalmamış bedenimde bileğimde.
Meleğim yeter artık, yeter bu işkence!
Ya sen gel, ya ölüm meleğimi gönder!
Şimdi soframda ekmeğimle aşımla küsüm.
Dostumla, kardaşımla küsüm.
Yolumla, yoldaşımla küsüm.
Anlam veremiyorum kendime; kendimle küsüm!
Meleğim yeter artık, yeter bu işkence!
Ya sen gel, ya ölüm meleğimi gönder!
Gittin gideli içten bir tebessümü unutmuş yüzüm,
Kahkaha mı? O da ne?
Diğer adım olmuş hüzün,
Mutluluk mu? O da ne?
Lügatten bakmam gerek tarifine.
Meleğim yeter artık, yeter bu işkence!
Ya sen gel, ya ölüm meleğimi gönder, gönder!
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahri Gören](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/19/yeter-artik-95.jpg)
Meleğim Yeter artık yeter bu işkence,
Ya sen gel ya Azrail’imi gönder
TÜM YORUMLAR (32)