Bence yeter artık hüzünlü şarkı yazmak,
Yeter artık sevgi peşinden koşmak.
Boynu bükük yerlere doğru bakmak,
İnsan dünyaya bir kere geliyor.
Gönder gitsin derdi gamı üstünden,
Kimler ölmüş bir sevgili yüzünden.
Doya doya huzur içmek testiden,
İnsan dünyaya bir kere geliyor.
Uçan kuştan beyaz gülden söylemek,
Yeşil yaprak sarı buğday dinlemek.
Pembesinden bir menekşe koklamak,
İnsan dünyaya bir kere geliyor.
Sevgi diye boşa geçmiş zamanlar,
Neşe değil,hüzzam çaldı kemanlar.
Olmaz olsun sevgi büyük diyenler,
İnsan dünyaya bir kere geliyor.
Bende şimdi mutlu gözler parlıyor,
Keder dündü,gönül yarın kolluyor.
İçim artık yanmak nedir bilmiyor,
İnsan dünyaya bir kere geliyor.
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/25/yeter-artik-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!