Yeter Artık Şiiri - Cahit Pehlivan

Yeter artık, bunca çektiğim çileler, işkenceler,
Bunca ağlayıp, inleyip sızladığım sevgilim.
Ellerim de kelepçeler, ayaklarımda bentlerim.
Ama hiçbir zaman, sönmedi aşkın, sevgin, sevgilim.

Ben böyle köle gibi, bağlı kaldıkça,
Şu kainat dönüyor, omuzlarımın üzerinde,
Kainatın içerisinde, yaşayan insanlarda,
Devamlı, senin olan kalbimin üzerinde,
Gidip gelirler, hem gündüz, hem gece.

Yeter artık, sevgilim haykırsana,
Senin olan kalbime, girmek isteyen insanlara,
Durun! Yapmayın! O benimdir desene,
Sarılıp boynuma esaretten kurtarıp.
Bana, seninle olan özgür bir hayat bahşetsene

Yeter artık sevgilim, bir daha hiç ayrılmayalım,
Dostumuzu, düşmanımızı çok iyi tanıyalım.
Bizim mutluluğumuzu kıskananlara ise,
El ele vererek,ünleyip, haykıralım.
Mehtaplı bir gecenin, gizemli büyüsü ile.

Çanakkale