Yeter Analar ağlamasın!

Hayalimde ve düşümde,görmek ve duymak istiyorum
Kuşların cıvıldayan sesini ve insanların neşesini …
Özgürce barış içerisinde yaşamak varken,bunca nefret ve kin niye?
Ne zaman duracak,dökülen bu kanlar,yok olmasın gencecik fidanlar…
Ağlamasın analar,dinsin gözyaşları,yetim kalmasın çocuklar,şekerde yesinler…
Yok olsun insanın insana kulluğu.
Bitsin şu nedensiz şavaş ve zulümler …
Dağlarına bahar gelsin memleketimin
Yeşersin karanfiller ve açsın şu güller …
Kardeşcesine barış içerisinde yaşamak varken
Neden ağlar, analar, bacılar, öldürülmesin cocuklar?
Kan emici emperyalistlerin oyunlarına ve onların uzantılarına karşı, direnmektir yaşamak…
Yılmadan usanmadan, direnmek ve mücadele vermek,yurt severlerin görevi olmalıdır.
Sarı saçlım mavi gözlüm, inan seni çok arıyorum…
Bıraktığın yolda, hak ve özgürlükler adına, demokrasi ve barış için mücadele vereceğime söz veriyorum.
Yusuf Kahraman / Adana/14.02.2011