Yeter aç gözlerini...! Şiiri - Feriha Ce ...

Yeter aç gözlerini...!

Yürüdüğüm yollardın
Geçmeye kıyamadığım
Bazen tozdun
Gözüm görmez oldu yönünü
Bazen yağdın
Anlayamaz oldum sonumu
Öyle bir estin ki
Kırdın dalımı döktün yaprağımı

Yarınım
Yar canımın yongası
Umudum can doymazım
Yüreğin yüreğimin arkadaşı
Hasretine baş koymuşum
Yeter artık duy beni
Aç gözlerini göğe
Gör yüreğimi

Al oldum allandım
Gül yüzlere takıldım
Dal oldum
Kurumuş ağaca sarıldım
Goncalandım öbek öbek
Yar zülfüne dağıldım

Bebek oldum kucak kucak
Umutlara asıldım
Tutmadın tutunamadın
Neydi istediğin anlamadım
Anlayamadım

Düşün çoktur bilirim
Dar gelir gömleğim
Soyunurken uğruna yüreğim
Direnir öğrenirim seni görmek için

Ruhumu
Bir ben incitirim bu tende
Söyleyemediğim
Düşlerime keremlenirim
Ağlarım bildiremem
Ateşe seslenirim

Gece duymaz bekçisidir
Yanar ağlar sensizlikler
Kıyamet olur yalnızlığım
Gece bakmaz açmaz gözlerini
Duldasıdır karanlıklar

Ağlar yanar
Kapanır önüme yollarım
Bir köşede demlenirim
Zamanın insafı yok
Geçer ömür ah ederim
Öfkem boşuna
Bir elimde yetinemediklerim
Diğerinde sensin

Güneşe dost beklerim doğuşunu
Yolunda gölgeni seyrettiğim
Meyim aşkım diye seslendiğim
Özüme sözüme susup
Beni sana öğreten adıma
Aşkıma şarabıma ağlarım