Yeter Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Yeter

Bırak da gideyim ey zalim gurbet!
Her sabah yoluma çıktığın yeter
Ömrümü tükettin vay zalim gurbet!
Bağrıma okları sıktığın yeter.

Şu sıla hasretim bir an dinmiyor
Yürek alev alev, korun sönmüyor
Hallerim perişan, talih dönmüyor
Boynuma urganı taktığın yeter

Kapında beklenen yıllar boşuna
Hevesim kalmadı gözün, kaşına
Artık minnet etmem soğuk aşına
Gözümde yaş olup aktığın yeter

Anlamış değilim kime sıcağın?
Tenim ısınmıyor, soğuk kucağın
Yolların kapansın, sönsün ocağın!
Gözünü canıma diktiğin yeter

Bu soğuk diyarda artık yoruldum
Umutla beslendim, düşe sarıldım
Sevdayı unuttum, aşka kırıldım
Onca hayalimi yıktığın yeter.

Yalancı baharın bitti gözümde
Beynimde fırtına, isyan özümde
Nefretin taşırım solgun yüzümde
Hicranla kavurup yaktığın yeter.

Mustafa Hoşoğlu
14.01.2022