Yeter Şiiri - Işık Çakan

Korktuğum şey gözümün önünde yaşandı.
Ne çok çekindiğimi senden,
Bir ben bilirim, bir de Tanrı,
Kulağına fısıldadığım küçük arı,
Korkar ve kaçar benden.
Zaten ölüyordum inceden,
Tuz biber oldu görmem o ânı.
Eskiden bilirdim rotamı,
Artık o da kalmadı.
Geriye tek kalan, tuhaf ama acı bir kaygı.
İliklerime kadar hissettim, hüzne kurye olmuş sonbaharı,
Suratıma bakıp gülüyordu sarı sarı.
İstemem anlamayı, ne aklı ne mantığı,
Bunca şeyden sonra,
İsteyen iyiliğimi, bana kıymalı.
Demek,
Kimse istemiyor huzuru bulmamı.