Yeter Şiiri - Ahmet Mahir Pekşen

Ne yapalım git dedin, şimdi gitmemek olmaz,
Simsiyah gecelerde ararım bakışını,
Mavi bir sarmaşığı tel tel çizerken beyaz,
Bulurum damarların yüzünde nakışını.

Sen varsın mavi suyla sevişen bir kuğuda,
Gözlerimi ayırmam bir an bile boynundan,
Yarım kalmış mı bilmem onun mutluluğu da,
Kovmuşlar mı onu da, ırmakların koynundan.

Ortak sevdamız olsun, hüzünlü gün batımı,
Gül renkli ufuklara çıkıp da her akşam bak,
Beni ansan ne olur otuz kırk kalp atımı,
Saçında kar çiçeği, ellinde beyaz zambak,

Demedim demem asla; “Görmeseymişim keşke”
Sevdanı yüreğimde taşıyor olmak yeter,
Gerek yoktur el ele ya da göz göze meşke.
Yaşadığın dünyada yaşıyor almak yeter.