Bilseniz aşk uğruna, kaç güneş söndürmüşüm
Dolanmış ayaklarım, kuyulara düşmüşüm
Nice ay sofrasından aç sefil kalkmış ruhum
Ne gözler eskitmişim mahkûm kalmış ruhum
Çevirmişim tersine, kum saatimi kıştan
Derman, çare ummuşum, gelecek tek bakıştan
Kurmuşum da kurmuşum, toz tutan kırk yaşıma
Tek cemre değmemişken, pişmiş gönül aşıma
Ahlar boyu değmişim, bin bir dikenli güle
Mühre boyun eğmişim, dönmüşüm kuru küle
Sormamışken bir ahu, çektiğim şu günahı
Daha gün mü ışıldar, yitirmişken sabahı!
Kırpmışım yıldızları, gök dökülse ne keder
Saçıma dolsa aklar, miat dolsa kim ne der
Mum gibi erir bu can, kavuşamaz canana
Her düşüm birer damla, yeter bu ömür bana!
03.08.2005 Rev. 21.12.2024
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dermanı beklemişken senden tek bir bakıştan
olmuş ya buzdağına mum şu can anlayana
o erir ben sönerim, o bile yeter bana!
çok harikaydı.....saygılar
TÜM YORUMLAR (1)