Gerçekten bu kadarmı kötüyüm?
Seninle konuşamayacak kadar,
Senin yanında bulunamayacak,
Kadar…
Kendimi hep alçakta gördüm!
Senin yüzünden,
Senin gibiler yüzünden…
Hepiniz beni ezdiniz,alay ettiniz.
Defalarca duygularımla oynadınız.
Ama artık Yeter! İzin vermeyeceğim!,
İçimdeki çocuğu öldürmenize!
Yeter artık!geceler boyu ağlamaya!
Senin ile hayaller kurmaya,YETER!
YETER…
Kayıt Tarihi : 9.1.2022 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
peki neden insanlar kendilerini her zaman üstte yada daha iyi görmeye programlanmış halde neden?neden kimse önplana sevgiyi koymuyor??tamam…bu çoğu kişiye çok mantıklı birşey gibi gelebilir fakat GÖRÜNÜŞ değiştirilemezmi peki Ya birini seni sevmesi için zorlayabilirmisin tabikide hayır ÇÜNKÜ!…SEVGİ DENİLEN SOYUT BİR ŞEYE ESTETİK YAPAMASSIN……
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!