Kerem’in, Aslı’yı görünce; çektiği acı Ah!
Keşkeler aklıma geldikçe, ah o alev ah! ,
Kurumuş hayallerim, dön gel; gir aklıma!
El ele, tutuşup gidelim; tek derslik okula…
Beş sınıfa, bir mümessil; bir muallim yeter,
Ahmet, Hasan, Hüseyin; Elif, Hatice, Yeter!
Bahçesinde gül açmış, dalında bülbül öter.
Osmanlı kökümüz, bize Cumhuriyet yeter…
Çarpım tablosu gibi, zorunlu dört artı dört,
Atmış aylık bebe, don ve tişört, nasıl giyecek?
Renkler ve diller, ayetim diyor; âlemin sahibi,
Arapça, ders olmuş; Öz Türkçe dil bize yeter!
Ahlarım, hayallerim, bırakmaz peşimi rüya,
Gençlere emanet ettik, Cumhuriyeti güya,
Mollalar muallim olmuş, ders veriyor sınıfta,
Duyarsa, Mustafa Kemal’in; kemikleri sızlar…
Necati Kavlak
11.04.2012 Manisa
Kayıt Tarihi : 12.4.2012 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)