Yeter Şiiri - Ozan Mahkumi

Ömrümün baharı gönlümün yazı
Sensiz üşüdüğüm donduğum yeter
Varlığın bayramım yokluğun sızı
Canımı hasrete sunduğum yeter

Gecelerim uzun çıkmaz sabaha
Yokluğuna kalbim dayanmaz daha
Sensiz can pınarım kurudu aha
Ayrılık dalına konduğum yeter

Gözlerini gözlerime yüklerim
Dakikayı saatlere eklerim
Hayalin yetmiyor seni beklerim
Rüyada ismini andığım yeter

Karmı yağdı yollarını bağladı
Ben meledim ulu dağlar ağladı
Kızılırmak gibi coşdu çağladı
Gözüm yaşı ile yunduğum yeter

Gözünmü kör senin kulakmı sağır
Tükendi nefesim bağır ha bağır
Bilki dil yarası kurşundan ağır
Ekmeğimi kana bandığım yeter

Varsan varlığına inandır beni
Aşkın her rengine boyandır beni
Beyhude uykudan uyandır beni
Kendimi Mahkûmi sandığım yeter