Yeter Şiiri - Ahmet Bekteş

üzülme geçlik gitti diye
kalbim vefasiz sevdi diye
ömrümce severim sevecek diye
yaşadıgını bileyim o bana yeter

Katlanıp çekecek halim kalmadı
Çareler derdime derman olmadı
Tanrım yaşayacak gücüm kalmadı
Çektiğim bu acı bu zülüm yeter

Aldandım dost diye görünenlere
Harcadım ömrümü sevmiyenlere
Yıkıldım kahroldum düştüm dertlere
Çektiğim bu acı bu zulum yeter

gelecek gümü iple çekiyorum
içim kan ağlar yinede gülerim
sevmek ölümde olsa yine severim
çektiğim bu acı zülüm yeter yeter

Yeter yeter yeter çektiklerim
Yeter yeter yeter ettiklerin
Yeter yeter yeter çilelerin
Yeter yeter yeter allahım yeter