Gönül kafesine düşmüşsün esir
Orda garip garip öttüğün yeter
Ay değil yıl değil geçti bir asır
Feryad ile figan ettiğin yeter.
Dayanılmaz oldu ahu zarına
Beni sen düşürdün aşkın narına
Ümitlerle bağlanmışsın yarına
Çıkmaz sokaklarda gittiğin yeter.
Saatler uzuyor, günlerse ırak
Geçtiğin yollara olmuşum durak
Çöl ettin bağrımı eyledin çorak
Dikenler içinde bittiğin yeter.
Şu azgın yaramı olsaydın saran
Bin bir kelam edip hatırım soran
Gönül sarayımı eyleme viran
Ocaksız bacasız tüttüğün yeter.
Her doğan canlıya olsaydım turap
Dertli Şükrani’yim olmuşum harap
Düşürdün çöllere eyledin serap
Diyardan diyara attığın yeter.
01.06.2011
ŞÜKRANİ
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!