Yeter Şiiri - Halil Gürbüz

Düş-tükkk diye bir daha !
Düş-tüysek hafifiz artık ne de olsa!
Bir daha kalkmayız olur ve biter...
Hem kim kalmış ki ayakta? ?
Er-geç döşeği hazır herkesin; yalansa, yalnız hayatta..!
Tutunmaya çalış, bir de düştüğümüz yerleri unutmaya...
Ben ezberledim ve ezip geçeceğim devamında...
Sen de kalk bir daha ve büyümeden gezdir çocuğunu...
Büyütmeden olmaz tabi, akıl ver öğüt ver...