Yorgunum gönlüm yeter artık koştuğun
Umutların çöle döndü yeter coştuğun
Seni anlayanmı oldu doldumu boşluğun
Yeter kendini yorduğun yeter yorulduğun
Yeter sevginin bir lokma bedelini umduğun
Yeter gece gündüz kurup kurup sorduğun
Nerde istediklerin hani arayıpta bulduğun
Yeter kendini yorduğun yeter yorulduğun
Sen delisin bir türlü sözünde duramadın
Şu sevgi urbasını üstünden çıkarmadın
Sevgi beklemekten hiç ama hiç bıkmadın
Yeter kendini yorduğun yeter yorulduğun
Ahh ne masraflar ettin boş yere harcadın
Sen bu servetle ne sevgiler alırdın
Sana kapak olsun son sözünü duyduğun
yeter kendini yorduğun yeter yorulduğun
Gönlüm yaa bıkmadın usanmadın belki demekten
Bir Allaha borçtu umulan onca emekten
Yaradan versin senin cevabını ne ise sorduğun
Yeter kendini yorduğun yeter yorulduğun
26-11-2010
Ferhan göymen
Kayıt Tarihi : 26.11.2010 14:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!