Yeter Şiiri - Abdullah Atay

Gündüz güneş olmasa
Gözünün kor'u yeter
Geceme ay doğmasa
Yüzünün nuru yeter.

İnandın ona buna
Ayrıldık yana yana
Aşkımın hatırına
Maziyi koru yeter.

Ayrılık geldi başa
Bak gözümdeki yaşa
Gerek yok artık kışa
Saçımın karı yeter.

Şimdi gönlüm eyvahta
Lanet okur bu bahta
Aşka edilen ahda
Sözünün eri yeter.

Sensizlikle duramam
Hüzünleri saramam
Cenneti de aramam
Dönüver geri yeter...

Belki karlı kış günü
Belki de bir güz günü
Duyunca öldüğümü
Dönüver geri yeter.