Yeter Şiiri - Bahattin Tonbul

Bir ağacın yara almasına rağmen
Gelişir
Dalının kesilmesi,ona güç verir
Onun büyümesine engel hiç değildir
Sürekli ışığa doğru büyür
Gelişmesine devam eder
Ta ki susuz kalana,kökten koparılana kadar

Seven insanın sevdiğinin de bu alemden göçmesi
Onu sevmesine engel olamaz tıpkı ağaç gibi
Sonsuza dek o sevgi büyür çoğalır
Ta ki ölene kadar

Ölüm onun bu dünyadan bedenen ilişkisini keser
Sevdikleri eserleri onu mahşere kadar yaşatır
Sevgisi dilden dile dolanır
Ta ki mahşere kadar

Sevmek sevilmek bu kadar güçlüyse
Neden korkalım
Hasret ayrılık sevginin tadı tuzuysa
Onlarla yaşayalım
Bir an için vardan yok olmayalım
Olanlarla mutlu bir şekilde yaşayalım
Sevelim sevilelim umutla dolalım
Hayat yaşamaya değer
Sevda hasretiyle yaşamak bile yeter
Bahattin Tonbul
18.7.2009