Yeter Şiiri - Vecd-i Dil

Sizi her akşam dinlemeye mecbur muyum?
Yine doluştunuz arka koltuklara birer ikişer,
Harala güreledir gidiyorsunuz işten eve.
Hani sohbetiniz güzel olsa katılsam,
Kulak versem doyamasam dinlemekten.
Keşkelerim olmasa mesela, ne çok isterdim!
Tatsız bir konuşmaya istemeden ortak ediliyoruz,
Siz hiç farkında mısınız bizi rahatsız ettiğinizin?
Her akşam aynı terenni aynı kakofoni
Basit bir oyun ve sahte figüranlar,
İfadesiz ve slogansız ne bayat bir söyleşi…
Ben etrafın güzellikleriyle dalgın, seyir ederken
Doğa ana yeni yeni baharla tazelenirken,
Nedir bu kendinizi bilmezliğiniz?
Bütün gün mesaide yetmiyor mu
Onu bunu çekiştirmeleriniz?
Devlete kambur oluşunuz yetmezmiş gibi
Bol keseden yiyip bol bol da atıyorsunuz
Çoğunuz çoktan bankamatiklik oldunuz
Yüzlerinizde bildik anlamsız birer maske
Yıllarca pervasız kadroları meşgul ettiniz
Biraz kızarsaydı o mutsuz yüzleriniz
Anlardım insanlıktan bihaber değilmişsiniz
Yeter artık işgal ettiğiniz katları
Yeter örümcek kafalı basmakalıp düşünceler
Ruhumun çeperini daraltıyor amiyane halleriniz…