Acımı, derdimi kimse bilmiyor.
İçim kan ağlıyor, yüzüm gülmüyor
Konuşsam suç, konuşmasam olmuyor.
Suskunluk içinde geçiyor ömrüm.
Doğruyu söylesem, derler enayi
Yalan söyleyemem çoktur bedeli.
Dünyanın kurulmuş böyle düzeni,
Küskünlük içinde geçiyor ömrüm.
Kimse bilmez görevini işini..
Helâl kazanç ile yemez aşını
Kıracağım sıka sıka dişimi
Kızgınlık içinde geçiyor ömrüm.
Doğruyu yaparım kıymetim olmaz.
Yanlışı yapamam o bana gelmez.
Attığım şu taşlar yerini bulmaz,
Bezginlik içinde, geçiyor ömrüm.
Susmak olmuyor ki, nasıl susayım?
Küsmek olmuyor ki, nasıl küseyim?
Kızsan da doğruyu söylerim beyim,
Kırgınlık içinde, geçiyor ömrüm…
Onlardan güzeli, doğrusu yokmuş,
Sen söyle fark etmez, ha köpek çokmuş.
Durmuş söylemeden usanmış bıkmış
Yorgunluk içinde geçiyor ömrüm.
Kayıt Tarihi : 26.9.2006 08:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!