Yetemedim Ki Şiiri - Cafer Gürhan

Yetemedim Ki

Gübresi var tohumu var ne çare
Tarla yok ki buğday ekemedim ki
Ateş oldum çok ocağı ısıttım
Gönülden gönüle tütemedim ki

Çare varken yara durmaz hep kanar
Yokluğun içinde yüreğim yanar
Ne bir çiçek oldum ne koca çınar
Bozkırın bağrında bitemedim ki

Eşitlik var derler öyle mi bacı
Kimi yolcu olmuş kimisi hancı
Cahilin beyninden batıl inancı
Alet olup kökten sökemedim ki

İnsanlar istiyor eşitçe yemek
Hep bana özgü mü çileyi çekmek
Bazen katık oldum bazen de ekmek
Fakir fukaraya yetemedim ki

Aşkın pınarından içen kanıyor
Yardan ayrı kalan aşka yanıyor
Cafer GÜRHAN beni bende sanıyor
Yunus gibi özden pişemedim ki
07.11.2003