Anlatırlar ki, Zeliha {Züleyha} Yusuf’u zindana attırdığı vakit onun ayrılığıyla ardından yanıp yakılmaya başlamış. Hem kendisinden ayırmış, hem hasretini çeker olmuş.
Bu yüzden zaman zaman zindanı ziyarete gider,
“Hükümlüm kaçmış olmasın! ” diye kontrol eder, ama içten içe hasret giderirmiş.
Eğer Yusuf’u uyurken bulursa hücresinin önünde bekler, seyreder,
uyanık bulursa azarlar, böylece yüzüne bakarmış.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta