Yeşim Şiiri - Osman Erdoğmuş

YEŞİM

-Yeşim’e—

Yeşim
Senden başka kimseyle
Olmaz ki benim işim
Seninle sevdim çiçekleri
Güllerin böyle güzel koktuğunu
Seni sevince anladım
Renkleri bile seninle fark ettim
Belki de seni sevmek içindir
Bu dünyaya gelişim.

Yeşim
Dalıyorsam engin denizlere
Uçuyorsam kuşlar gibi
Özgürce gökyüzünde
Seni sevdiğimi
Haykırıyorsam yıldızlara
Yıldızları avucumda hissediyorsam
Bunun sebebi sensin
Ve mavi gözlerini fark edişim

Yeşim
Gurbeti kaldır aradan
Hasret bağrımızı yakmasın
Sevgin kızgın çölde bulut gibi sarsın
Yağmur iliklerime kadar ıslatsın
Beni hayata bağlayan
Seni yürekten sevişim.

Yeşim
Şarkılarda notasın
Şiirlerimde ahenk
Aşk bahçemi süsleyen
Güller gibi rengarenk
Koklayacağım inan
Bıkmadan usanmadan
Seni ölünceye dek
Bak sevginle
Ben kendimden geçmişim.

Yeşim
Akvaryumda balık gibi
Yüreğinde sakla beni
Aşkımızın nuruyla
Aydınlansın dünyamız
Soluyayım sadece seni
Bütün hücrelerim seninle dolsun
Dünya güzelle doluymuş
Varsın olsun
Bundan ne çıkar ki
Ben yar diye
Canan diye
Seni seçmişim.

Yeşim
Dalgın bakıyorsam ufuklara
Söylenenler hafızamda yer etmiyorsa
Ne söylediğimi
Unutuyorsam sık sık
Bir durgunluk varsa üzerimde
Sudan çıkmış balık gibi
Ne yapacağımı bilemiyorsam
Bil ki seni sevdiğimdendir
Bu bendeki değişim