Yüzünü serip yere akarken bu ırmaklar,
Gezerken bu toprağın yüzlerini tırmıklar.
Ayrılırken kendini doğuran anasından,
Savurur yere vurur dağların yamasından.
Boşaltırken karnını koskocaman bir dağın,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Ama sen varlığınla fukaranın aşısın.
Sen, Yeşilırmak! Şanlı Amasya’mın yaşısın.
Kutlarım kaleminizi sn Celep yüreğiniz hiç susmasın sevgiyle
Özlemiştim yeşil ırmağımızı.Sayenizde hasret giderdik bir nevi.Kaleminiz daim olsun.Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta