Yeşiline Dargınım Şiiri - Kasabanın Cadısı

Ben şimdi her yerde susuyorum
Senin oldugun bir geçmişi taşıyorum
parmak uçlarımda...

sonra süzülüşünü izliyorum
ince ince
kendine gelince sen
duyacaksın beni biliyorum!
o uzak yerlerden sana seslenişimi
umuduma tutunup tekrardan yükseleceğim ..

kırdığın beyazlarım var benim
yeşiline dargınlığım bu yüzden
girdabın içinde boğuluyor gibi sesim
yok oluyorum
sana farkettirmeden
hayallerimi biriktirdiğim
kalbimi
yerinden oynatıp
gidiyorum.

belkide bu gidiş sana yeni bir dönüş
kendime dogru gittiğim günlerden
bir bilet daha kesiyorum
avuçlarımı kanatırcasına
yazılıyorum özlemlerine
umudlarımı dirltircesine
doğuyorum düşlerine...

git demeyeceksın biliyorum
ama biliyorum ki yine gideceksin
alıştığın bu senin
sen gitmeleri bilirsin...