Yeşilimsi Aşklar Şiiri - Ahmet Taha Türkmen

kara çalınmış gözlerinden geriye kalan
göz yaşlarına esir oluyor anılar
yürek yorgun ben vurgun
anlatılmaz aşklarda biterken ömür
geceleri karanlığa emanet eden yıldızlar gibi
gidiyorum
yürek yorgun ben vurgun
anlatmıyor halini şarkıların tılsımı
gidiyorum şimdi
bu ölümden beter bir kader
kaderde mahkumum sanki

ağlarsan bir damlada hasretsin ömür
hep adınla anılan şarkılarda
ben bir ezgide sarhoşum yar
yürek yorgun ben vurgun
bitmiyor orkestraların çığlığı
gönlünde sevdaya gebe bir kadın
ah hiç bir zaman unutulmayacak
oysa ben daha yeni gidiyordum
yürek yorgun ben vurgun
neyin nesiydi bu aşk
bilmiyordum

selzeniştir bu
bu bir kan çanağı
dert ortağı olurken duvarlar
uzak bir ülkede ihtilaller başlar
biter sonra sonu gelmez yalanlar
yürek yorgun ben vurgun
bahara kalır yine yeşilimsi aşklar