Yeşilim Bu Gün Şiiri - Çağrı Omarköy

Kalırsa bir tek dakika hayatta
Bana ayırın
Canımı vereceğim zaten uğruna
Bakamadığıma bakacak ağlayacak
Ve inanmadığıma inanacak yine ağlayacağım
Renklerden kalma tuvalimi tamamlayacak
Sessizliklerden artan haykırışları toplayacağım
Bu gün yeşilim ben gökyüzüne bakacağım
Uzun bir koridor dördüncü kat ve insanlar
Üç yüz kırk kapı bile olsa gavur kentte
İçimi kanatır dokuz ile biten rakamlar
Elbette yalnızım
Dargınım ve kaygılı hem de bu saatte
Sarılıversin birden bana misler gibidir o şimdi
Binbir gece masallarına üç rüya işlemeli besbelli
Bin ikide kar yağsın
Bin üçte hava sisli
Bin dörtten bir melek geçti gitti
Yeşilim bu gün beyazlar içimde büyüdü
Eridi kar eriyince insan da seyyah olur
Sevdalı yaralıysa gönül nihavent gibi okunur
Doğu elinden bana artık neyin hayrı dokunur
Gün döner yediklerinin hesabı sarı çizmeliye sorulur
Gidenleri hep dönüş günlerinde severim
Kıyamam güzelliklere çünkü tertemiz olmayanı giyerim
Güler çocuklar ve ağlamaları bana olsun isterim
Nedense sahip olmanın sabretmek olmadığını zannederim
Gece yarısı arayan bir melekti uyandığımda öğrendim
Yeşilim bu gün hey kimsesizler
İmansızlığınızı çalmaya geldim
Şanslıyım Ege sahiline
Tam metafordan bakarım
Yağmur yağar kelime olurum bir evsize
Çatılardan sakınırım nüans seçerim dilsize
Sen tutunurken güvendiğin geçmişe
Ben kindarımdır yazarım sürekli silenin yerine
üç ayak tabure damlayan hüzün
Dibe vurmuş bir mum
Bak sen şu ahenge
Perdeler yanmakta aman Allahım yanmakta yüzler
Alevlerin ortasında oturmakta biri melek biri beşer
Ölecekler
Naaşları taçlanacak yükselirken bir bir
Son dakikam işte veriyorum ona meleğimdir
Kaybolmuş yollar var bana seni sordular
Dedim ne bu aksi ayna
Bu hayat ne çetrefil
Yeşilim bu gün gördüm
Serçe dikenlerdeydi dikenler ise zaten gül
Kalbim atmalı dedim sen daha çok yaşarsın
Kalsan bile dergahında bir kışın
Çok düşündün aklım sen iyisi mi benden taşın
Yeşilim çünkü bu gün
Yıllardır her sonbaharda dolup taşıyor aşkın
Yeşilim rüyamsın