Yeşilim Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Yüreğimin derinliklerinde bir yerde derin bir yeşil vardı..
Bir muhacir kızının gözleri kadar güzel,
bir yeni bitmiş buğday tarlasının akşam saatlerindeki görüntüsü kadar koyu..
Acı kahveyle bile tadı değiştirilemez bir yeşil bu..
Çocukluğumda içinde bilyelerimle birlikte yuvarlandığım kadar gerçek bir yeşil..
En kırmızı bilyemi içinde kaybettiğim halde ağlamadığım kadar sevdiğim bir yeşil..
Som yeşil,katıksız,eksiksiz,baharda yeni yetmiş canerik tadında bir yeşil..
Panayırdan ucuza aldığımız vazonun camı gibi bir yeşil..
Mis kokulu pembe sardunyamın yaprakları kadar yeşil bir yeşil.
Yaz ortasında dalları akarsuyu içip bitirecekmişcesine
uçları suya değmiş bir söğüt dalı gibi yeşil..
Çakır dikenin ortasında kendine arkadaş arayan bir çekirgenin rengi kadar yeşil bir yeşil..
Bursada Yeşil Türbenin dışını kaplayan çinilerdeki gibi bir yeşil..
Dağ başında bir çoban çeşmesinin yalağındaki birikinti suların rengini değiştiren yosunların yeşili gibi bir yeşil..
Kalafat göletinde kardeşleri ile göl yüzeyini kaplayıp
kol kola halay çeken nilüfer yapraklarınca dolu dolu bir yeşil..
Çocukluğum yeşildi...Gençliğim yeşil..
Orta yaşlılığımda yeşil başlamıştı ama galiba yaşlılığımın tonu değişecek..Çünkü benim yeşilliklerimi talan ediyor birileri ve Termik Santral diyor, maden arayacağım diyor, yakıyor, yıkıyor..
Yeşilim yine yeşil ama rengi değişti artık rengi dolar yeşili gibi bir yeşil...