Yeşilim Şiiri - Zühtü Bakır

ben ağaca
ve oynayan yeşil
yapraklarına bakıyorum
ellerim göğsümde kenetli
beş altı adım ötede
dayanıyorum ciddiyim
o bana üflüyor
ve anlamadığım
ama hissettiğim en güzel
şarkılarını söylüyor

kenarındayım
kenarımda su benim
bakıyorum koca göle
tepetaklağım oynak
göl gözlerimle
bana bakıyor

ağaçlar durur
ben ağaç değilim
duruyorum kenarında
büyük bir mavi gölün
ama ağaçlar gibi yeşilim
su gibi durgun
akşamlar gibi hüzünlü
içimde hasretin
yuva yaptığını
gizlendiğini
söylemeyeceğim

küfürler görüyorum
havada uçuşuyor
ve çarpışıyor
bir parça gelip
değiyor kulağıma
ve ben yaralanıyorum
kalbimden

güneşin
demir attığını düşünüyorum
ya da yuvarlağın
durup düşündüğünü
kuruyor haftalardır
yeşerttiğim denizler
ve içsel kara bulutun
hüzün yağmuru başlıyor

kısa dönem çileyi kastederek
"bu bitmez" diyorum
"asla bitmez"

bir ilham gibi inişin
kapıları değiştiriyor
kalbime

(01.06.2003)