Yeşile Uyanan Şehir - II

Daha dün
Baharla kışın restleşmesine
Ve kılıçların çekilmesine
Ramak kalmışken
Ansızın çekip gitmesiyle ihtiyarın
Bugün oy birliğiyle ve hükmen
Egemenlik baharın.

Derler ki
Saltanat sonsuz değildir
Karanlığın hükmü bile
Nihayet sabaha kadar
Her şafakta bir gece devrilir
Güneşle birlikte aydınlık başlar.

Doğrudur
Her bahar yeni bir dünya kurulur
Gök mavisinden
Gül kokusundan
Uyanır içimizde uyuyan dev
Aylar süren uykusundan
Esner ve gerinir uzun uzun.

Bugün borcudur boynumuzun
Ve dahi vakti saatidir
Yelken açmak uzak iklimlere
Ya da dağ taş demeden
Dörtnala at sürmek kan ter içinde
Güneşin battığı yere.

Gün bu gündür
Davran kopuzuna ozan
Davran ki
Koşuklar uçuşsun dört bir yanda
Tef çalsın yaşlı şaman
Kudüm dövsün kudümzan
Nevruz aşkına
Halaya durulsun meydanlarda.

('Almatı Ey Almatı' adlı dosyadan)