Karlı bir akşamdan kalmaydı aydınlığım
Ay ışığının beyaz yansımalarının kırılması
Geceden alınıp güne emanet
İzbe bir pencere düştü şansıma
Girebildiği kadarıyla da gün
Ellerin değdi büyüdü göğüm
Netleşti manzara
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim