Manik-depresif ruh hallerindeyim. Geçip gidiyor yıllarım, tükenen umutlara ilave eksiltilmiş bir yaşam. Çoğalan zincirleme hayal kırıklıkları, volta atılan içi boşaltılmış odalar ve sarı siyah yalnızlıklar...
Bugün hava yağmurlu ve puslu. Böyle havaları çok seviyorum. Hüzünle doluyor yüreğim, kendimi acıtıp şair kimliğime bürünüyorum. Hayata inat kıpkırmızı ojelerimi sürünüp sokağa çıkıyorum. Yüzüme damlalar düşüyor, ıslanıyorum. Hafiften bir ürperti, üşüyorum...
Acı acı gülümsüyorum, bir yılı daha geride bırakacak olmak içimi burkuyor. Astrologlara göre 2009 yılı, benim yılım olacakmış. Yaşasın bütün kovalar, bu yıl çok şanslısınız! Belli mi olur inanalım, belki de gerçekleşir kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz imkansızlıklarımız...
Tutunacak o kadar az şey var ki, her an yuvarlanıp düşmekten korkuyorum. Bu yüzden oyalanabileceğim, yüzümü gülümseten küçücük mutluluklara tutunmak ve onlara sıkı sıkıya sarılmak istiyorum.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
..... yeşile dönüşüyorum.
harika imgeler. çok beğendim..
sevgiyle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta