Yeşilçam Replikleri Şiiri - Özcan Erdoğan

ben necipbey briyantinli nasılım
horozlu aynam fiyakalı jön setlerinde kırılır
kalır ‘kanunsuzlar’ çekimler içinde emirgan eski moda
mini etekle ‘umutsuzlar’ bir park yorgunluğunda
ayın ondördünü henüz örtmemişler tabii
çırağan biraz daha çırağan
üç iki bir
motor!

‘demek ikimiz de aynı kadını sevdik’

o günden böyle bir aile çay bahçesi sırtlarda
belgin doruk cahide sonku
sami hazinses aynı karede
açık unutulmuş
bir zaman alkış çiçekleri
çakırkeyf geceler kurşunlanmış
gazinolar sulanmış süpürülmüş
o sahneler ısrarlı şarkılar şimdi
bir çardakta söylenir

‘bir dilbere müpteladır deli gönlüm’

gramofon iğnesinden işlenmiş
danteli afişlerde çarşı pazar gezmiş
solmuş renkleri açık resimlerin
çarpık çurpuk karyolalarda
kopmuş film –izinli kadın sessiz reji–
düşmüş peruk kalkmış ruj ne varsa
indirimli fiyatlar icralık mallar

‘çocuğumun ameliyat parası için yaptım her şeyi’

izin verin yeniden seslendireyim hâkim bey
–olsa da ne iş verse yaparım–
hulusi kentmen ah meral zeren
nerde o işveli ve görünmez günler
sensizlik çekilecek film değil ömür hiç değil diye
düşündüm ruhuna sahip olabilirdim ama bedenine asla

‘n’olur gerçeği söyleyin doktor yaşayacak mıyım? ’

fırat’ın öte yakasından istanbullara
hünerli elleriyle mimar olacakken
hani o dramdan bakışlarıyla doktor çıkan

‘doktor yaşayacak mıyım? ’

aşktan parasız tüm yatılılar!

‘durun katil benim! ’

–selamsız polis karakolu–

imza: bir dost