Siyah beyaz filmleri renkli gözlerle izlerdik eskiden.
Pınarlarımız kururdu, yansıttığı her acıda gözlerimizin
Filiz koşardı, Türkan ağlardı, Kemal gülerdi halimize
Hiçbirimiz Kadir gibi sert bakamazdık hayata
Biz daha çok Sadri gibi gülen gözlerimizin ardından ağlardık kimseye göstermeden hüznümüzü.
Orhan gibi, Ferdi gibi veyahut İbrahim gibi ne zaman bir türkü tuttursak dilimize, aşk için, dost için
kör bir kurşun gibi dağlardık bedenimizi.
Yavaş yavaş büyürken alınlarımızda ki o ince çizgilerle
Renklenirdi filmler,
Bir Nuri çıkartıp, bir Coşkun yarattık düşlerimizden.
Kayıt Tarihi : 5.12.2008 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!