Yeşil Yılanlar Zamanı

Bu gün,
En nazenin kelimelerle,
Yazılmış olsa da,
Şiirler bile;
Yuvası yakılmış,
Niyetlenmeden daha,
Yavrularını yemeye,
Yuvasını terk eden,yeşil bir yılan gibi,
Döndüremiyor beni kendime..

Boşluk,kimikimsesizlik,
Kozmoz'un enerjisi
Ülkemin,gen haritası,değişimler,
Ulusalcıların çığlığı,
Günbatımlarında duyduğum,
İkincil sesler..
Daha sekizimdeyken radyodan duyduğum,
Darbecilerin sesi..
Yirmibirinci yüzyıl modası gereği,
Gözümde çirkinleşenler..
Veremiyor beni kendime..

Neyi iyi biliyorsa günümün insanı,
Kullanmayı,aldatmayı,
Yada alıp kaçmayı,
Unuttuğu vericiliği,kar sayan,
İyi insan neslindeki azalma,
Sevginin yüzlerdeki maskesi..
Değişimlerin ayak sesleri,ağlamalar..
Sanırım direnemiyor ulusalcılar..
Yumuşacık bir akşam esintisi bile,
Döndüremiyor beni kendime..