Yeşil Yeşil Ağlayasım Geliyor

Baharla yaz inatla direnirlerken birbirlerine,
Sende yaz sıcağı gibi yakıp kavurdun kasvetinle.
Kuruttun tüm duygularımı..
Yeşerseydim belkide konuşacaktım seninle.
Ben zaten hep yemyeşil bir fidan aradım durdum bu kentte,
Belkide kendimce kurduğum kentimi yeşertmek içindi,
Griyi dışlayıp duruşum.
Ben bilirdim ki gri beni hiç sevmezdi,
Hem şimdi sırasımıydı hiç sevmediğim bir şehrin içinde
Sarı kurumuş, yanmış yapraklar gibi ayağıma dolanmanın..
Üstelik sırtımıda dönmüşken tüm gri şehire,
Sen şimdi o gri şehire geldim dedin ya;
Toplayıp her yeri ateşe verip yakasım geliyor.
Sonra çocuk gözlerimden yeşil yeşil ağlayasım geliyor,
Tüm şehir grisinden arınıp baharına kavuşsun diye..