Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Saman yolunda gezen Mecnun, sarhoş olur
Ay ve yıldızlar da yanında yoldaş durur
Güneş doğduğundaysa sevilen kaybolur
Şairimin kalemi ne güzel konuşur
Sevgi damlatan gönül pınarınızın parıldayan pırlanta kalemini yürekten kutluyor, ışıltının ömrünüzce hiç sönmemesi dileğiyle tebrikler. Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta