Yeşil Ve Mavi Şiiri - Güney Güneyan

Kelimelere en güzel elbiseleri giydirip
bakarım bir pencere kenarından hayatın koşuşturmasına
sıkılırım hiç sebepsiz, ayaklanır, bir tütün daha sararım
seni düşünürüm, sanki uzaktaymışçasına
bir an umutlarım yosun yeşili gibidir.

Yabancısı olduğum bir şehirdeyiz günlerdir
burada yeşilin mavi ile buluştuğu söylenir
ince, küçük, narin bir çift el dolanır belime
bulutlar en az onun kadar beyazdır şimdi.

Ne yaptığımı sorar, hiç derim
nasıl hiç denir, hiç ne kadar da piç bir kelimedir
öper boynumun kıyısından, o an dalga vurur ötedeki limana
ben duymam, o duymaz, kimse duyamaz
ama bu evin penceresi açılıyor Karadeniz'in sularına.