Yeşil üsttedir, Yere düşene kadar

Hep ben değilmişim yalnız,şimdi anladım.
Uçsuz bucaksız bir sahil ama bankı yalnız
Dünyanın kanunu buymuş şimdi algıladım
Hırçın dalgalarda sahile meyil,onlarsa arsız

Devasal ormanlardaki dallar göğe de erse
Dikenler sarmış,güzelliği yaşasa da içinde
Otlarda biten çeşitli çiçekler rengi de verse
Kim tutsak değil ki maviye,maviyse denizde.

Yalnız ben değil ki,herkes yağmuru sever
Ah birde yağsa o zaman kaçarız sağa sola
Ses amaç bulmaz ama duyulması da yeter
Kafes kuş beklerde,onlarınsa yaşamı doğa

Kim huzuru bulmaz ki şırıltısında otursa
Nehir suyu tatlı ama,sonunda denize akar
Mutluluk servette aranan yegane sorunsa,
Düşen yaprağa güldüm,yeşili de üstten bakar

BİRİ OLMALI