Yeni dünya diye bi şey yok söyledi kızılderili.
Bakınca derisi kızılı bile diyildi.
Kandırıcak gibi konuşmuyordu oysa.
Bi tek Filistinli çocuklar sevmiyordu kızılderileri.
Hızlı hızlı kuzeye koşan çoçuklar şimdi yaz yağmuru.
Demir balkondakı resmin halen orda.
Sen yoksun.
Okyanuslarda yeşil rengli deniz kızısın şimdi.
Tüm dünya bacaklarının altında ufacık taş.
Gökyüzünde metoirid yağmuru var.
Hızlı hızlı koşan çocuklar nefessiz kalmış.
Bi bok olacağı yok söylüyor kızılderili.
Deniz kızı ilk defa yürümeyin mutluluğunda.
Ölen filistinli çocuklar yeni dünyanın var oluşunun uykusuzluğunda.
Kandıracak gibi de konuşmuyordu oysa.
Yüzünü döndüyün balkon da kar var şimdi.
Kediler sokakın en sıcak yerinde evsizler bi de ben.
Kalemin en keskin yerinden kan damlıyor beyaz kara.
Kıpkırmızı oluyor kızılderili yeni dünyadan habersiz.
Hızlı hızlı koşan çocuklar ufacık taşlar topluyolar okyanus sahilinden.
Deniz kızı boğularak ölmenin nefessizliyini yaşıyor.
Demir balkonda resimler intihar ediyor,şiirler yaşlanıyor.
Yeni diye bi şey yok diyor yaşlı bilge
Şu dünya siktirib de eskimiyor,
Söylüyor kızılderiliye inanmıyan çocuk.
Kandıracak gibi de konuşmuyordu oysa.
Kayıt Tarihi : 28.1.2017 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!