Ateş almış yanıyor, Ak denizin her yanı
Haine fırsat verme, koru güzel vatanı
Orman kül oluyor, yanmasın milletin canı
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Beceriksizlik yüzünden, ülkem oldu naçar
Ellerinde uçak yok, helikopter tek uçar
Ormanda yaşayan canlılar, ölümden kaçar
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Bir kıvılcım ile, onlarca orman tutuştu
Canını kurtarmak için, canlılar kaçıştı
Yanan orman külleri, havalarda uçuştu
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Uçmaya fırsat bulamadı, yuvada kuşlar
Akmıyor kurudu inanın, gözümde yaşlar
Tek bir kıvılcım ile, büyük felaket başlar
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Yanıyor ormanlarımız, gören gözler ağlar
Yandıkça yaşayan canlılar, inliyor dağlar
Ormanlar yok olurken, dereler sessiz çağlar
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Yanan onca hayvanın, nesilleri tükendi
Unutma milletim o yerler, senin ülkendi
İş yapmayan iktidar, muhalife yüklendi
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Evi yananlar hükümetten, yardım bekliyor
Milletten ne alırım diyen, niyet yokluyor
Hükümet çaresiz kalmış, havayı kokluyor
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Böyle giderse ormanlar yanıp, yeşil biter
Onca yanan köyleri, alevler tek tek yutar
Mora döndü ormanlarımız, dumanı tüter
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
Yandı kül oldu ey milletim, Antalya Muğla
Vatandaşın köyleri yandı, kalmadı tuğla
Hükümet yok ortada, otur haline ağla
Böyle bir felaket bir daha, verme Allah’ım
(1400) Ağustos 2021
Kayıt Tarihi : 14.7.2022 14:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!