Yeşil Mavili Şehirde

Yollar gem vurdu sevda güneşime
Yeşil mavi yollarda kavrulduk biz

Gönlümden gönlüne sevginle
Az savrulmadım şafaklarda

Erguvanları beklerken daldım hayale
Kuru güller yeşil yapraksız durur
Mazinin ayazı beni meçhulde vurur

Karanfil kokularını koklasam birkez
Kırağılar düşerken çiçeksiz bahçelere

Üşürdüm zifiri karanlık gecelerde
Rüzgarlar çetin eser buralarda

Yağmur yerine kurak geçer mevsimler
Aşk insanı  bir başka seçer

İnsanlar gelir insanlar geçer gider
Hayaller seher yelinde eser gider

Önce ben gitsem yarınlara çiçekle
Önce ben sevsem sevgiliyi canımla

Göle ay indirilmiş bu gece, gülsem
Gözlerimden nem dudağında dem

Sen yokken ben neredeyim sevgili
Sen çokken yüreğindeyim sevgili

Arada bir hasret uğrar, birde özlem
Hep yandım aşkına sevgili seni düşlerken

Bir gitsem yanına, sular seller basmadan
Serpilsen gelsen gecelerden
Şiirlerdeki demlerden, hecelerden

Dünyalarında yaşasam üşümeden
Yeşil mavi şehirde, karlar düşmeden
Saçlarıma aklar, vahlar düşmeden

Alsan beni yangınlarımdan bahara
Salsan beni gül tomurcuklu sehere

O zaman yeşil maviden bir demet
Bulacaksın kendini, gözlerimde.