Bizim zamanımızda küçüksün diye bisiklet falan alınmazdı
Şimdiki çocuklar çok şanslı.
Alınmadığı için ağlama sızlanma şansızımız da yoktu
Belki bu yüzden kendi oyuncağımızın mimarı da yine kendimizdik.
En kolay yaptığımız oyuncak, telden iki tekerlekli, ortasında uzun bir tel dümen olan,
Bisikleti andıran oyuncaktı…
Bizim zamanımızda ancak kazanıyorsan bir şeyler alabilirdin…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yani; Zabit Memmedin evinde duran, Fetullah'tan kalan, eski bisiklet iskeletiyle, Tüysüzle gezerken kırdığın Şomarın bisikletini yaptın... ama yinede abi dayağından kurtulamadın :) hııı ?. Bunlar güzel şeyler... Yaşamasaydın ! yazamazdın...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta