Hain sarmış yurdu, çakallarla belenmiş.
Memleket yeşermiş soysuzlarla bürünmüş.
Farkeder mi kızıl, yeşil ile boyanmış?
Bu kutlu dövüşte meydan al kandır bize.
Tanrımız buyurmuş; savaş fermandır bize.
Tanrı’yı tanımaz, -da- hak yoldan söz eder,
Kaynak olan Kur’an, içinden de bi haber.
Sorarsın emrini, “Hepimiz kardeşiz.” der!
Bu kutlu dövüşte meydan al kandır bize.
Tanrımız buyurmuş; savaş fermandır bize.
Kardeşim der sofu, soysuz olan kızıla,
Dini engel olmuş mantığa ve akıla,
Tanrı Dağı yalnız… Uzak yollar azala…
Bu kutlu dövüşte meydan al kandır bize.
Tanrımız buyurmuş; savaş fermandır bize.
Koy arkadaş dini, gel ilimle fen ile,
Sana mı düşmüştü girmek Türk’ün kalbine?
Allah katında sen üstün olsan bana ne?
Bu kutlu dövüşte meydan al kandır bize.
Tanrımız buyurmuş; savaş fermandır bize.
Türk’ün töresidir hep iyiyi emreden,
Sen gaflette iken Türk evladı zikreden:
Var olsun Osman Beğ! Biziz Türk’e şükreden.
Bu kutlu dövüşte meydan al kandır bize.
Tanrımız buyurmuş; savaş fermandır bize.
14 Eylül 2015
Abdurrahman YılmazKayıt Tarihi : 8.3.2016 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen gaflette iken Türk evladı zikreden:
Var olsun Osman Beğ! Biziz Türk’e şükreden.. Kalemin daim ilhamın bol olsun. Saygı sevgilerimle Şen ve esen kalnız tam puan diyorum.
TÜM YORUMLAR (2)