Çekildim dün akşam yine,
Çile dolu odama.
Sayfalar çevirdim eski zamandan.
Göz yaşıyla köpürttüğüm hüznü,
Kimsesiz odamda,
Yudumlayıp ağladım be İkbal!
Kana, kana,
Doya, doya ağladım.
Bir ömür gizlediğim bütün sırları,
Göz yaşımla coşturup,
Bir bebek beşiğinde beleyerek,
Öksüzlüğü bu gönlümde,
Duya, duya ağladım.
Sonra?
Günüme baktım.
Günümde de,
Kendimi,
Kimsesiz kendimi buldum be İkbal! ...
Kendi kendime,
Diye, diye ağladım.
Derken...
Bir resmin geçti elime...
Tertemiz bir liseli...
O kadar güzelsin ki İkbal!
Baharda çiçek,
Bir gençte gelecek,
Çölde içecek,
Hasatta biçecek,
Tehlikede kaçacak,
Fırtınada açacak,
Avcıdan uçacak,
Kötüden seçecek gibisin İkbal! ..
Sen var ya sen! ...Mazisin,
Halsin,
İstikbalsin.
Sen!
İkbalsin, İkbalsin, İkbalsin İKBAL! ...
(Taşova, 04.04.2003)
Ömer CelepKayıt Tarihi : 5.9.2006 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İKBAL YEŞİL
Halsin,
İstikbalsin.
Sen!
İkbalsin, İkbalsin, İkbalsin İKBAL! ...
Hocam bu ne aşk, nasıl sevgi ne kadar harika şiir bu, gönülden tebrik ediyorum, harikaydı.Selamlar.
TÜM YORUMLAR (4)