Yeşil ikaz Şiiri - Koray Atalay

Yitip giden orman, yurdun ciğeri.
Varsın sarsın dağı, beton yapıtlar;
Nefessiz bedenin, yoktur değeri.
Gayrı geçmez para denen kağıtlar.

Sağlıksız hayata, millet alıştı.
Kepçe ,nacak ırgat, koştu yarıştı.
Dağ tepe Park bahçe, yola karıştı.
Nefesler kesildi, bak azar azar.

Zeytin, ceviz, incir, imarda arsa.
Hâli vakti olan, kapıyor parsa.
Revaç buldu ağaç kesen kim varsa.
Mahsuller tükendi, yanıyor pazar.

Kazandıkça kazdı, azdıkça azdı.
Maden,termik, dedi, kazdıkça kazdı.
Düşünmeyen başa, düşen ikazdı.
Görmez duymaz insan, dünyaya zarar.

Ne söz kâr eyledi, ne de bir öğüt.
Kavak mertek oldu, kalmadı söğüt.
Gel de değirmende, ham başak öğüt.
Kemâle ermeyen, baş neye yarar

Eğzozlar bacalar, kusuyor zehir.
Kirlendi denizler, bulandı nehir.
Ağacsız gölgesiz zindanken şehir.
Arar oldu insan ,yeşil bir diyar.

Rengarenk çiçekten arı bal alsın.
Balıklar temiz sığ sularda dalsın.
Bırakın dünyayı, o yeşil kalsın.
Yeşeren Umut ol, ver de bir karar.
26/09/2023
Koray ATALAY