Yeşil Günlerin Diyeti Şiiri - Özge Bilgeç

Yeşil bir güne uyanmışız
Dalından koparılmış bir gamze gibi
Hafif sağa kaydırılmış gülüşümüz
Derin ve samimi hisler göğsümüzde
Sabahın ilk secdesi niyetiyle,
Ömrümüz,geçen her mevsimdi aslında..
Aslında her mevsimde, ömrümüzden geçerdi..
Hüzne saki bulutların gölgesinde uyurduk..
Anları öğlen vaktinde,
En yakıcı güneşten çalardık ve anlardık.
Alnımız sinerdi, buram buram toprağa
Hanemiz yıldızlanırdı, tuzlu suların kurumuşluğunda
Bir tatlı suya çalardık, içimizdeki ateşi.
Günün kızıllığında şevkimiz artar,
Muzip bir heyecan dolanırdı dilimize,
Vermeye çalışırdık, amiyane borcumuzu,
Tüm hesapları kapatma isteğinde..
Sıcak asfalt kokusu sarardı bir anda
Bozuk yollarımızın onarılma arzusunu.
Gecemizin en zifiri karanlığına ilişirdi ahımız,
Zift gibi,ömrümüzle karışık.
Ayağımıza değen çakıl taşlarını örterdi her geliş
Yatsılar okunurdu üzerine gözbebeklerimizin
Değmezdi parmak uçlarımız
Bitkin dizlerimize..
En safi duayı okurduk,ulaşmak için nevbahara
En ıslak damla olurduk,çenemizden dökülen
En sonsuz ,en buhran ,en çalım ,en zalim
Zamanda arardık merhameti
Yine seher vakti değerdi,aynı vakte niyetimiz
Suizanlar,işte o yeşil günlerin diyeti