Yıkıldım be ''gülüm'' yokluğunda,
Ecelim oldu ''zifiri sensizlik'',
Şiirlere sermaye oldu bu ayrılık,
İstemiyorum içinde ''sen'' olmayan bir dünya,
Lüzumsuz nefes almak ''sen'' olmadan...
Gözyaşlarım kurudu be ''gülüm'',
Önemi yok be ömrüm!
Zaten hepsi senin için vardı,
Lazım değil artık bitsin,kurusun!
Üzülmenin örnek resmiyim ben artık be gülüm,
Mutluysan bensiz ve vicdanın rahatsa,helal be gülüm...!
Serhat UzunkökKayıt Tarihi : 1.11.2013 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Uzunkök](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/01/yesil-gozlum-akrostis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!