Yeşil gözlerine kurban olduğum
Adını anmaya gönlüm doymuyor
Gelip geçen günde eğer sen yoksan
O günü yaşanmış günden saymıyor.
Aşkın ateşinden dumanlı başım
Tat vermiyor artık bir lokma aşım
Canım benim canım, ay can yoldaşım
Gönlüm senden başkasına kaymıyor.
Gözlerim uykuya hasret çekiyor
Ayrılık içime zehir ekiyor
Beni 3-5 nöbetine dikiyor
Gönül hâlâ inadından caymıyor.
Yeşil gözlüm hasretinden yorgunum
Kader bana ben kadere dargınım
Ateşler içinde yanar her yanım
Bu ateşi hiçbir ilaç almıyor.
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)